ಭಾರತವನ್ನು ಒಳಗೊಂಡಂತೆ ಆಗ್ನೇಯ ಏಷ್ಯಾ ವಲಯವು 2022 ರಲ್ಲಿ 2.4 ಮಿಲಿಯನ್ ಹೊಸ ಕ್ಯಾನ್ಸರ್ ಪ್ರಕರಣಗಳು ವರದಿಯಾಗಿವೆ. ಇದರಲ್ಲಿ 56,000 ಮಕ್ಕಳು ಮತ್ತು 1.5 ಮಿಲಿಯನ್ ಮೃತ ಪ್ರಕರಣಗಳು ಸೇರಿವೆ ಎಂದು ವಿಶ್ವ ಆರೋಗ್ಯ ಸಂಸ್ಥೆ ಹೇಳಿದೆ. ಈ ನಡುವೆ ಕ್ಯಾನ್ಸರ್ ನಿಯಂತ್ರಣದ ವಿಷಯ ಬಂದಾಗ, “ಅಡಿಕೆಯಂತಹ ಕ್ಯಾನ್ಸರ್ ಉಂಟುಮಾಡುವ ಏಜೆಂಟ್ಗಳ ನಿಯಂತ್ರಣಕ್ಕೆ ನೀತಿಗಳು ಮತ್ತು ಮಾರ್ಗದರ್ಶನದ ಕೊರತೆಯಿದೆ” ಎಂದು ವಿಶ್ವಸಂಸ್ಥೆ ಮತ್ತೆ ಹೇಳಿದೆ.…..ಮುಂದೆ ಓದಿ….
ಆಗ್ನೇಯ ಏಷ್ಯಾ ಪ್ರದೇಶವು ಅತಿ ಹೆಚ್ಚು ತುಟಿ ಮತ್ತು ಬಾಯಿಯ ಕ್ಯಾನ್ಸರ್, ಗರ್ಭಾಶಯದ ಗರ್ಭಕಂಠ ಮತ್ತು ಬಾಲ್ಯದ ಕ್ಯಾನ್ಸರ್ ಹೆಚ್ಚಿನ ಸಂಖ್ಯೆ ಹೊಂದಿದೆ. 2050 ರ ವೇಳೆಗೆ, ಈ ಪ್ರದೇಶದಲ್ಲಿ ಹೊಸ ಪ್ರಕರಣಗಳು ಮತ್ತು ಸಾವಿನ ಸಂಖ್ಯೆಯಲ್ಲಿ 85% ಹೆಚ್ಚಳವಾಗಲಿದೆ ಎಂದು ಅಂದಾಜಿಸಲಾಗಿದೆ.
ಕಳೆದ ಕೆಲವು ವರ್ಷಗಳಲ್ಲಿ, ಕೆಲವು ದೇಶಗಳು ಕ್ಯಾನ್ಸರ್ ನಿಯಂತ್ರಣದಲ್ಲಿ ಗಮನಾರ್ಹ ಪ್ರಗತಿಯನ್ನು ಸಾಧಿಸಿವೆ. ಕ್ಯಾನ್ಸರ್ ನಿಯಂತ್ರಣಕ್ಕಾಗಿ ಆರು ದೇಶಗಳು ರಾಷ್ಟ್ರೀಯ ಯೋಜನೆಗಳನ್ನು ಜಾರಿ ಮಾಡಿದೆ. ಕ್ಯಾನ್ಸರ್ ತಡೆಗಟ್ಟುವಿಕೆ ಮತ್ತು ನಿಯಂತ್ರಣ ಚಟುವಟಿಕೆಗಳನ್ನುಜಾರಿ ಮಾಡಲು ರಾಷ್ಟ್ರೀಯ ಯೋಜನೆಯಾಗಿ ಎರಡು ದೇಶಗಳು ಸೇರಿಸಿಕೊಂಡಿದೆ ಎಂದು ವಿಶ್ವಸಂಸ್ಥೆ ಹೇಳಿದೆ.
ಭೂತಾನ್ 2020 ರಲ್ಲಿ ಹೆಲ್ತ್ ಫ್ಲ್ಯಾಗ್ಶಿಪ್ ಯೋಜನೆಯನ್ನು ಯಶಸ್ವಿಯಾಗಿ ಪೂರ್ಣಗೊಳಿಸಿತು, ಜನಸಂಖ್ಯೆಯ 90% ಕ್ಕಿಂತ ಹೆಚ್ಚು ಜನರನ್ನು ಗ್ಯಾಸ್ಟ್ರಿಕ್, ಗರ್ಭಕಂಠ ಮತ್ತು ಸ್ತನ ಕ್ಯಾನ್ಸರ್ಗಾಗಿ ಪರೀಕ್ಷಿಸಲಾಯಿತು, ಥೈಲ್ಯಾಂಡ್ ಕ್ಯಾನ್ಸರ್ ನಿರ್ವಹಣೆಗೆ ಸಾರ್ವತ್ರಿಕ ಆರೋಗ್ಯ ರಕ್ಷಣೆ ವಿಧಾನವನ್ನು ಅಳವಡಿಸಿಕೊಂಡಿದೆ.
ಎಂಟು ದೇಶಗಳು ಹ್ಯೂಮನ್ ಪ್ಯಾಪಿಲೋಮವೈರಸ್ ಲಸಿಕೆಯನ್ನು ಪರಿಚಯಿಸಿವೆ. ಬಾಲ್ಯದ ಕ್ಯಾನ್ಸರ್ಗಾಗಿ ಜಾಗತಿಕ ಉಪಕ್ರಮವನ್ನು ಹತ್ತು ದೇಶಗಳಲ್ಲಿ ಪ್ರಾದೇಶಿಕ ಸಂಸ್ಥೆಗಳ ಜಾಲದ ಮೂಲಕ ಜಾರಿಗೊಳಿಸಲಾಗುತ್ತಿದೆ. ಏಳು ದೇಶಗಳು ಕಾರ್ಯಾಚರಣೆಯ ಜನಸಂಖ್ಯೆ ಆಧಾರಿತ ಕ್ಯಾನ್ಸರ್ ದಾಖಲಾತಿಗಳನ್ನು ಹೊಂದಿವೆ. ಹತ್ತು ದೇಶಗಳಲ್ಲಿ, ತೃತೀಯ ಹಂತದ ಕ್ಯಾನ್ಸರ್ ಆರೈಕೆಯು ಸಾಮಾನ್ಯವಾಗಿ ಲಭ್ಯವಿದ್ದು, ಅಗತ್ಯವಿರುವ 50 ಪ್ರತಿಶತ ಅಥವಾ ಹೆಚ್ಚಿನ ರೋಗಿಗಳನ್ನು ತಲುಪುತ್ತದೆ ಎಂದು ವಿಶ್ವಸಂಸ್ಥೆ ಹೇಳಿದೆ.
ಹಾಗಿದ್ದರೂ ಕ್ಯಾನ್ಸರ್ ನಿವಾರಣೆಯಲ್ಲಿ ನಿರಂತರ ಸವಾಲುಗಳಿವೆ. ಕ್ಯಾನ್ಸರ್ ನಿಯಂತ್ರಣದ ಪ್ರತಿಕ್ರಿಯೆಯು ಎಲ್ಲಾ ದೇಶಗಳಲ್ಲಿ ಏಕರೂಪವಾಗಿಲ್ಲ. ರಾಷ್ಟ್ರೀಯ ಕ್ಯಾನ್ಸರ್ ನಿಯಂತ್ರಣ ಕಾರ್ಯಕ್ರಮಗಳು ಮತ್ತು ಯೋಜನೆಗಳು ಸಂಪೂರ್ಣವಾಗಿ ಪರಿಣಾಮಕಾರಿಯಾಗಿ ಅನುಷ್ಠಾನವಾಗಿಲ್ಲ. ಹಲವು ಕಡೆ ಪ್ರಚಲಿತದಲ್ಲಿರುವ ಅಡಿಕೆಯಂತಹ ಕ್ಯಾನ್ಸರ್ ಉಂಟುಮಾಡುವ ಏಜೆಂಟ್ಗಳ ನಿಯಂತ್ರಣಕ್ಕೆ ನೀತಿಗಳು ಮತ್ತು ಮಾರ್ಗದರ್ಶನದ ಕೊರತೆಯಿದೆ ಎಂದು ವಿಶ್ವಸಂಸ್ಥೆ ಉಲ್ಲೇಖಿಸಿದೆ. ಅಸ್ತಿತ್ವದಲ್ಲಿರುವ ಕ್ಯಾನ್ಸರ್ ತಡೆಗಟ್ಟುವ ನೀತಿಗಳು ಮತ್ತು ಕಾರ್ಯಕ್ರಮಗಳನ್ನು ಸಂಪೂರ್ಣವಾಗಿ ಕಾರ್ಯಗತಗೊಳಿಸಲಾಗಿಲ್ಲ ಎಂದು ಸಂಸ್ಥೆ ಹೇಳಿದೆ.
The response to cancer control is not uniform among countries. National cancer control programmes and plans are not fully aligned with evidence or best practices resulting in their ineffective implementation. Policies and guidance on control of cancer-causing agents prevalent in the Region, such as areca nut, is lacking. Existing cancer prevention policies and programmes are not fully implemented, leading to millions of avoidable cases