ಮಣ್ಣು ಮತ್ತು ನೀರು(Soil and water) ಆಹಾರ ಉತ್ಪಾದನೆ(Food Production), ಪರಿಸರ ವ್ಯವಸ್ಥೆಗಳು ಮತ್ತು ಮಾನವ ಯೋಗಕ್ಷೇಮಕ್ಕೆ ಅಡಿಪಾಯವನ್ನು ಒದಗಿಸುತ್ತದೆ. ಅವರ ಅಮೂಲ್ಯವಾದ ಪಾತ್ರಗಳನ್ನು ಗುರುತಿಸಿ, ಭವಿಷ್ಯದ ಪೀಳಿಗೆಗೆ ಈ ಸಂಪನ್ಮೂಲಗಳನ್ನು(Resources) ರಕ್ಷಿಸಲು ನಾವು ಪೂರ್ವಭಾವಿ ಕ್ರಮಗಳನ್ನು ತೆಗೆದುಕೊಳ್ಳಬಹುದು. ಮಣ್ಣಿನ ಸವೆತ(Soil erection) ಮತ್ತು ಸಂಕೋಚನವು ನೀರನ್ನು ಸಂಗ್ರಹಿಸಲು, ಬರಿದಾಗಿಸಲು ಮತ್ತು ಫಿಲ್ಟರ್ ಮಾಡಲು ಮಣ್ಣಿನ ಸಾಮರ್ಥ್ಯವನ್ನು ಅಡ್ಡಿಪಡಿಸುತ್ತದೆ ಮತ್ತು ಪ್ರವಾಹ(Flood), ಭೂಕುಸಿತಗಳು(Land Slide) ಮತ್ತು ಮರಳು/ಧೂಳಿನ ಬಿರುಗಾಳಿಗಳ(Sand cyclone) ಅಪಾಯವನ್ನು ಉಲ್ಬಣಗೊಳಿಸುತ್ತದೆ. ಮಣ್ಣು ಮತ್ತು ನೀರು ಸಸ್ಯಗಳು ಬೆಳೆಯುವ ಮತ್ತು ಅಗತ್ಯವಾದ ಪೋಷಕಾಂಶಗಳನ್ನು ಪಡೆಯುವ ಮಾಧ್ಯಮವಾಗಿದೆ.
ಆರೋಗ್ಯಕರ ಮಣ್ಣು ನೈಸರ್ಗಿಕ ಫಿಲ್ಟರ್ ಆಗಿ ನಿರ್ಣಾಯಕ ಪಾತ್ರವನ್ನು ವಹಿಸುತ್ತದೆ, ನೆಲಕ್ಕೆ ನುಸುಳಿದಂತೆ ನೀರನ್ನು ಶುದ್ಧೀಕರಿಸುತ್ತದೆ ಮತ್ತು ಸಂಗ್ರಹಿಸುತ್ತದೆ. ಮಳೆಯಾಧಾರಿತ ಕೃಷಿ ವ್ಯವಸ್ಥೆಗಳು 80 ಪ್ರತಿಶತದಷ್ಟು ಬೆಳೆ ಭೂಮಿಯನ್ನು ಹೊಂದಿವೆ, ಇದು ಜಾಗತಿಕ ಆಹಾರ ಉತ್ಪಾದನೆಯ 60 ಪ್ರತಿಶತಕ್ಕೆ ಕೊಡುಗೆ ನೀಡುತ್ತದೆ. ಈ ವ್ಯವಸ್ಥೆಗಳು ಪರಿಣಾಮಕಾರಿಯಾದ ಮಣ್ಣಿನ ತೇವಾಂಶ ನಿರ್ವಹಣೆ ಅಭ್ಯಾಸಗಳ ಮೇಲೆ ಹೆಚ್ಚು ಅವಲಂಬಿತವಾಗಿವೆ. ನೀರಾವರಿ ಕೃಷಿ ವ್ಯವಸ್ಥೆಗಳು ಪ್ರಪಂಚದ 70% ಸಿಹಿನೀರನ್ನು ಹಿಂತೆಗೆದುಕೊಳ್ಳುತ್ತವೆ ಮತ್ತು 20 ಪ್ರತಿಶತದಷ್ಟು ಬೆಳೆ ಭೂಮಿಯನ್ನು ಹೊಂದಿವೆ. ಮಣ್ಣು ಮತ್ತು ನೀರು ಅಂತರ್ಸಂಪರ್ಕಿತ ಸಂಪನ್ಮೂಲಗಳಾಗಿದ್ದು, ಇವುಗಳಿಗೆ ಸಮಗ್ರ ನಿರ್ವಹಣೆಯ ಅಗತ್ಯವಿರುತ್ತದೆ.
ಮಣ್ಣಿನ ಆರೋಗ್ಯ ಮತ್ತು ನೀರಿನ ಗುಣಮಟ್ಟ ಮತ್ತು ಲಭ್ಯತೆ ಪರಸ್ಪರ ಸಂಬಂಧ ಹೊಂದಿದೆ. ಸುಸ್ಥಿರ ಮಣ್ಣು ನಿರ್ವಹಣಾ ಪದ್ಧತಿಗಳನ್ನು ಅಳವಡಿಸಿಕೊಳ್ಳುವುದರಿಂದ ಕೃಷಿಗೆ ನೀರಿನ ಲಭ್ಯತೆಯನ್ನು ಹೆಚ್ಚಿಸುತ್ತದೆ. ಸಾವಯವ ಪದಾರ್ಥಗಳಿಂದ ಸಮೃದ್ಧವಾಗಿರುವ ಆರೋಗ್ಯಕರ ಮಣ್ಣು, ನೀರಿನ ಧಾರಣ ಮತ್ತು ಲಭ್ಯತೆಯನ್ನು ನಿಯಂತ್ರಿಸುವಲ್ಲಿ ನಿರ್ಣಾಯಕ ಪಾತ್ರವನ್ನು ವಹಿಸುತ್ತದೆ. ಗುಣಮಟ್ಟದ ನೀರಿನ ಸಮರ್ಥ ಬಳಕೆ, ರಸಗೊಬ್ಬರಗಳು ಮತ್ತು ಕೀಟನಾಶಕಗಳ ಸುಸ್ಥಿರ ಬಳಕೆಯನ್ನು ಉತ್ತೇಜಿಸುವುದು, ಸೂಕ್ತವಾದ ನೀರಾವರಿ ವಿಧಾನಗಳನ್ನು ಬಳಸುವುದು, ಒಳಚರಂಡಿ ವ್ಯವಸ್ಥೆಯನ್ನು ಸುಧಾರಿಸುವುದು, ಪಂಪ್ ಮಾಡುವಿಕೆಯನ್ನು ನಿಯಂತ್ರಿಸುವುದು ಮತ್ತು ಮಣ್ಣು ಮತ್ತು ಅಂತರ್ಜಲ ಲವಣಾಂಶದ ಮಟ್ಟವನ್ನು ಮೇಲ್ವಿಚಾರಣೆ ಮಾಡುವುದು ಸುಸ್ಥಿರ ಕೃಷಿ ಪದ್ಧತಿಗಳನ್ನು ಕಾಪಾಡಿಕೊಳ್ಳಲು ಅತ್ಯಗತ್ಯ.ನೀರಾವರಿ ವ್ಯವಸ್ಥೆಗಳಲ್ಲಿ ನೀರಿನ ಉತ್ಪಾದಕತೆಯನ್ನು ಸುಧಾರಿಸಲು ಸಮರ್ಥನೀಯ ಮಣ್ಣಿನ ನಿರ್ವಹಣೆ ಪ್ರಮುಖವಾಗಿದೆ.
ಅನುಚಿತ ಮಣ್ಣು ಮತ್ತು ನೀರಿನ ನಿರ್ವಹಣೆಯ ಅಭ್ಯಾಸಗಳು ಮಣ್ಣಿನ ಸವೆತ, ಮಣ್ಣಿನ ಜೀವವೈವಿಧ್ಯ, ಮಣ್ಣಿನ ಫಲವತ್ತತೆ ಮತ್ತು ನೀರಿನ ಗುಣಮಟ್ಟ ಮತ್ತು ಪ್ರಮಾಣದ ಮೇಲೆ ಪರಿಣಾಮ ಬೀರುತ್ತವೆ. ನೀರಿನ ಕೊರತೆಯು ಮಣ್ಣಿನ ಜೀವವೈವಿಧ್ಯದ ನಷ್ಟಕ್ಕೆ ಕಾರಣವಾಗುತ್ತದೆ, ಆದರೆ ಕೃಷಿ ಪದ್ಧತಿಗಳಿಂದ ಸೋರಿಕೆ ಮತ್ತು ಯುಟ್ರೋಫಿಕೇಶನ್ ಜಲಮೂಲಗಳಲ್ಲಿನ ಜೀವವೈವಿಧ್ಯತೆಯ ನಷ್ಟಕ್ಕೆ ಕಾರಣವಾಗುತ್ತದೆ. ಕೀಟನಾಶಕಗಳು ಮತ್ತು ರಸಗೊಬ್ಬರಗಳ ಅಸಮರ್ಪಕ ನಿರ್ವಹಣೆಯು ಮಣ್ಣು ಮತ್ತು ನೀರಿನ ಗುಣಮಟ್ಟವನ್ನು ಬೆದರಿಸುವುದಲ್ಲದೆ ಮಾನವನ ಆರೋಗ್ಯ ಮತ್ತು ಪರಿಸರ ವ್ಯವಸ್ಥೆಗಳಿಗೆ ಗಮನಾರ್ಹ ಅಪಾಯಗಳನ್ನು ಉಂಟುಮಾಡುತ್ತದೆ.
ಕಳಪೆ ನೀರಾವರಿ ಮತ್ತು ಒಳಚರಂಡಿ ಅಭ್ಯಾಸಗಳು ಮಣ್ಣಿನ ಲವಣಾಂಶದ ಕೆಲವು ಪ್ರಮುಖ ಚಾಲಕಗಳಾಗಿವೆ. ಹೆಚ್ಚುತ್ತಿರುವ ಸಮುದ್ರ ಮಟ್ಟವು ಭೂಮಿಯ ನಷ್ಟಕ್ಕೆ ಕೊಡುಗೆ ನೀಡುತ್ತದೆ, ಮಣ್ಣಿನ ಲವಣಾಂಶ ಮತ್ತು ಸೋಡಿಫಿಕೇಶನ್ ಅಪಾಯವನ್ನು ಹೆಚ್ಚಿಸುತ್ತದೆ, ಇದು ಕೃಷಿ ಉತ್ಪಾದಕತೆಯ ಮೇಲೆ ಋಣಾತ್ಮಕ ಪರಿಣಾಮ ಬೀರುತ್ತದೆ.
ಮಣ್ಣು ಮತ್ತು ನೀರಿನ ಸಂರಕ್ಷಣೆಯು ಹವಾಮಾನ ಬದಲಾವಣೆ ತಗ್ಗಿಸುವಿಕೆ ಮತ್ತು ಹೊಂದಾಣಿಕೆಗೆ ಕೊಡುಗೆ ನೀಡುತ್ತದೆ. ಸುಧಾರಿತ ಮಣ್ಣು ಮತ್ತು ನೀರಿನ ನಿರ್ವಹಣೆಯು ಬರಗಳು, ಪ್ರವಾಹಗಳು ಮತ್ತು ಮರಳು/ಧೂಳಿನ ಬಿರುಗಾಳಿಗಳಂತಹ ತೀವ್ರವಾದ ಹವಾಮಾನ ಘಟನೆಗಳನ್ನು ತಡೆದುಕೊಳ್ಳುವ ಭೂಮಿಯ ಸಾಮರ್ಥ್ಯವನ್ನು ಸುಧಾರಿಸುತ್ತದೆ. ಸಮಗ್ರ ಮಣ್ಣು ಮತ್ತು ನೀರು ನಿರ್ವಹಣಾ ಅಭ್ಯಾಸಗಳು ಅಗತ್ಯ ಪರಿಸರ ವ್ಯವಸ್ಥೆಯ ಸೇವೆಗಳನ್ನು ಒದಗಿಸುತ್ತವೆ, ಭೂಮಿಯ ಮೇಲಿನ ಜೀವನವನ್ನು ಬೆಂಬಲಿಸುತ್ತವೆ ಮತ್ತು ಪರಿಸರ ವ್ಯವಸ್ಥೆಯ ಸ್ಥಿತಿಸ್ಥಾಪಕತ್ವವನ್ನು ಹೆಚ್ಚಿಸುತ್ತವೆ. ಆರೋಗ್ಯಕರ ಮಣ್ಣು ವಾತಾವರಣದಿಂದ ಇಂಗಾಲವನ್ನು ಬೇರ್ಪಡಿಸುವ ಮೂಲಕ ಕಾರ್ಬನ್ ಸಿಂಕ್ ಆಗಿ ಕಾರ್ಯನಿರ್ವಹಿಸುತ್ತದೆ, ಹೀಗಾಗಿ ಹವಾಮಾನ ಬದಲಾವಣೆಯ ಹೊಂದಾಣಿಕೆ ಮತ್ತು ತಗ್ಗಿಸುವಿಕೆಯ ಪ್ರಯತ್ನಗಳಿಗೆ ಕೊಡುಗೆ ನೀಡುತ್ತದೆ.
– ಸಂಗ್ರಹ
